غزل
ارواښاد رضوان درمان
ساقي لرې کړه جامونه نشه نۀ شو
ياره! ستا په يو نظر عمري اودۀ شو
چې يې وليدلو يار د رقيب څنګ کې
د انګار په شانتې سور ورته غصه شو
د عاشق د زړۀ هزار ګوره وا نۀ خلې
بيا به وکړې ارمانونه وې به څۀ شو
په دې خپل حسن دې دومره غرور مۀ کړه
ډېر ښايسته مخونه خاورو کې وراستۀ شو
د درمان د خولې فرياد هله تمام شو
چې يې يار هم لاس نيولى ورسره شو
0 comments:
Post a Comment